Kaziuki

Polski książę Kazimierz Jagiellończyk doczekał się swego święta. 4 marca na Wileńszczyźnie obchodzi się Kaziuki.
Jest to nic innego jak jarmark odpustowy przypadający w rocznicę śmierci świętego Kazimierza. Tradycja trwa nieprzerwanie od ponad 400 lat – na początku odbywał się sam odpust, który z biegiem lat połączono z jarmarkiem.
Kaziuki przypadają w okresie kiedy zima dobiega końca. Ludność przybywała z daleko oddalonych wsi aby wystawić swój towar: wyroby z drewna, gliny, słomy i bursztynu. Na jarmarku można było nabyć wszystko i uzupełnić zubożałe zimą zapasy.

Krótka historia Kaziuk

Na początku XVII wieku papież Klemens VIII podniósł Kazimierza Jagiellończyka do rangi świętych i wyniósł go na ołtarze. 4 marca 1636 roku ulicami Wilna przeniesiono relikwie Kazimierza do Katedry. Dzień ten przyczynił się do powstania Kaziuk, dnia patrona Litwy i Polski, uroczystości trwały jeden dzień rozpoczynały się od mszy świętej po której wyrusza procesja podobna do tej za czasów kanonizacji świętego, kończąc na jarmarku, na który przybywali kupcy z okolicy jak i odległych miasteczek.
W pierwszych latach jarmark odbywał się miedzy Zielonym Mostek a Mostem Zwierzynieckim, od 1887 roku na placu Katedralnym. W roku 1901 przeniesiony na Plac Łaski, po zawirowaniach wojennych na stałe jarmark Kaziukowy wpisał się w Starówkę Wileńską.
Obecnie Jarmark Kaziukowy to trzydniowe uroczystości podczas których można zapoznać się z litewską kulturą, sztuką. Bardzo istotnym elementem jest piękna, barwnie wykonana z suchotników palma wielkanocna, stanowiąca symbol Wilna.
Kaziuki stały się popularne na Białorusi, w Grodnie oraz w Polsce – wszystko za sprawą rodowitych Litwinów, dla których ich własne tradycje są bardzo istotnym elementem kultury.