Dzień Roku Przestępnego

Dla tych którzy urodzili się 29 lutego w Dzień Roku Przestępnego – wszystkiego najlepszego.
Z jednej strony dobrze jest mieć urodziny co 4 lata, zawsze jest się młodszym chociaż mentalnie.
A z drugiej strony, nie można dmuchać świeczek na torcie, bo cóż to za atrakcja przed lub po dacie urodzin. Uważam, że wszyscy Ci co na świat przyszli 29 lutego mają dodatkową „wisienkę na torcie”.
A teraz zacznijmy od początku – skąd się wziął pomysł na rok przestępny?
Pierwszy raz do tego procederu doszło w 238 r. p. n. e. kiedy to Egipcjanie zaczęli dodawać do kalendarza jeden dzień. W 45 r.p. n. e. Juliusz Cezar wprowadził nowy sposób datowania – kalendarz juliański. Od tej pory najkrótszy miesiąc luty, który w starożytnym Rzymie był ostatnim miesiącem roku, co cztery lata wydłużał się o jeden dzień. Cezar oparł swój pomysł na pracy badawczej astronoma Sosygenesa.
Jednak jak to w matematyce bywa, zdarzają się błędy, w tym przypadku co 128 lat, dochodziło do błędnej rachuby na niekorzyść aż 24 godzin. Miało to swoje uzasadnienie w tym, iż rok zwrotnikowy jest krótszy niż 365, 25 dnia.
Czas jaki potrzebuje Ziemia na okrążenie Słońca jest nieznacznie dłuższy od czasu jaki ma Ziemia na wykonanie 365 obrotów. Kalendarz juliański obejmował lata do 1582 roku. Zmiany wprowadził papież Grzegorz XIII a udoskonalił go Luigiego Lilio – włoski lekarz.
Kalendarz gregoriański składał się z poprawki już istniejącego kalendarza w naliczaniu lat przestępnych. Mając za cel zniwelować opóźnienia względem roku zwrotnikowego, w którym odlicza się czas pomiędzy wędrówką Słońca przez punk Barana (punkt równonocy wiosennej). Co powoduje, iż dochodzi do precesji punktu Barana względem gwiazd, w przeciwnym kierunku do wyznaczonego ruchu Słońca o całe 50 sekund w skali roku. Błąd w kalendarzu gregoriańskim, który obowiązuje po dziś dzień wynosi 1 dzień na 3322 lat.