Dzień Bigosu

Walory smakowe staropolskiego dania jakim jest bigos są znane nie od dziś. Ta wyjątkowa potrawa doczekała się swego święta – 20 stycznia mamy Dzień Bigosu. Etymologia słowa bigos sięga XIV wieku, gdzie używano określenie siekanina. W XVI wieku natomiast bigos przybrał wygląd galaretki z wywaru, którą zalewano siekane mięso. XVII wiek natomiast nazwę smacznej potrawy przypisano walce szablom tzw. siekanie mięsa – bigosowanie ofiary.
Wzmianki o kuszącej potrawie to już XIX wiek, gdzie dostrzeżono bogactwo smaku kiszonej kapusty, którą łączona z białą, co z języka łacińskiego „bigos” miało oznaczać dwa smaki.



Literatura polska ma również swój wkład w promowaniu tejże potrawy.
Adam Mickiewicz w „Panu Tadeuszu” pisał: „W kociołkach bigos grzano; w słowach wydać trudno bigosu smak przedziwny, kolor i woń cudną”. Natomiast Kamil Norwid w swym dziele „Co o bigosie piszesz narodowym?” uwidocznił wagę dania w kontekście arystokracji, gdyż jak pisał podawano
go również na francuskich stołach. Natomiast Ernest Bryll w „Co o bigosie pisać?” krytykował jego ciężkostrawność, pisał, iż przynosi ciężkie sny i stare zmory… Komu tu wierzyć?
Ja tam lubię bigos, taki z mięsem i zasmażką – pycha. A, że później pękają mi boczki to inna sprawa. Smacznego.